ویانا ، پرنسس خونه ما

   سلام ویانای قشنگم دلم زود برات تنگ شد و اومدم برات بنویسنم. اصلا نفهمیدم چطور این شش ماه گذشت .... انگار همین دیروز بود .... قبل از اینکه وجود داشته باشی همش شبا خدا خدا میکردم بیای.... خدا خدا میکردم بیای از تنهایی درم بیاری.... تا اینکه ... یه روز از مدرسه اومدم و البته صبحش هم مامان برای انجام آزمایش های روتین رفته بود بیمارستان که فهمیدیم اومدی.... مامانی بهم گفت : سورپرایز دارم برات ، یکی از آرزوهات برآورده شد ... منم سریع گفتم : نی نی ؟ و وقتی مامان سرشو تکون داد من همانا و افتادن روی زمین همانا و گریه کردن همان ... واقعا انگار کسی...

                           ویانا جونم چند هفته ای هست که به صورت تخصصی شروع به لگد و لگدکاری کردی و خیلی شدید تر از قبل اینکارو میکنی  بعضی وقتا مامان صدام میکنه من دست میذارم روت شمام لگد میزنی و حسابی خوشحالم میکنی و واقعا منم کلی به این لگدای کوچول موچولوت ذوق میکنم البته ناگفته نماند که از همون تو بازیگوشی و شیطونی رو شروع کردی . کلی لگد میزنی ولی تا دست منو حس میکنی میری قایم میشی و دیگه لگد نمیزنی و به عبارتی داری اولین کلک هاتو رو آجی پیاده میکنی و حالمو میگیری   به هر حال ... خب این پست رو هم با یه دوستت دارم بزرگ میخوام به اتمام برسون...